De BPSD-DS-2 is ontwikkeld op basis van kennis uit wetenschappelijk (literatuur)onderzoek en ervaringen uit de praktijk. Daarna is wetenschappelijk onderzocht of de vragenlijst werkt.
Ontwikkeling en validiteit
De indruks- en inhoudsvaliditeit zijn verzekerd doordat de BPSD-DS-2 is ontwikkeld op basis van literatuuronderzoek (Dekker et al., 2015), bestaande vragenlijsten (en wat daarin ontbreekt of niet relevant is) en praktijkervaringen.
De eerste versie (BPSD-DS-1) met 83 gedragsitems is onderzocht bij 281 mensen met downsyndroom, van wie 149 zonder dementie (DS), 65 met twijfelachtige dementie (DS+TD) en 67 met gediagnosticeerde dementie (DS+AD). De resultaten hiervan zijn gepubliceerd in een vakartikel (Dekker et al., 2018), dat in het Nederlands en Engels beschikbaar is.
Op basis van de resultaten en ervaringen is de vragenlijst verbeterd en ingekort naar 52 items. De tweede versie (BPSD-DS-2) is vervolgens getest bij 524 mensen met downsyndroom, van wie 292 zonder dementie (DS), 119 met twijfelachtige dementie (DS+TD) en 113 met gediagnosticeerde dementie (DS+AD). De resultaten kun je nalezen in een vakartikel (Dekker et al., 2021), waarvan zowel een Nederlandse als Engelse versie beschikbaar is, en in de handleiding (Dekker & De Deyn, 2022).
Betrouwbaarheid
Interbeoordelaarsbetrouwbaarheid
De interbeoordelaarsbetrouwbaarheid is bepaald voor elk item en voor de gehele vragenlijst op basis van n=82 mensen (15,6%), verdeeld over DS (n=52), DS+TD (n=12), DS+AD (n=18). In de onderstaande tabel uit Dekker et al. (2021) zijn de resultaten weergegeven.
De interbeoordelaarsbetrouwbaarheid per item bleek zeer hoog, met een laagste overeenkomstpercentage van 92,7%.
Voor de totaalscore op de gehele lijst is het overeenkomstpercentage berekend voor een perfecte overeenkomst (0 punten verschil) en voor 1, 2 of 3 punten verschil tussen de twee beoordelaars. Logischerwijs was de overeenkomst lager dan voor de afzonderlijke items.
Test-hertestbetrouwbaarheid
De test-hertestbetrouwbaarheid is bepaald voor elk item en voor de gehele vragenlijst op basis van n=50 mensen (9,5%), verdeeld over DS (n=33), DS+TD (n=9), DS+AD (n=8). In de eerdere tabel uit Dekker et al. (2021) zijn de resultaten weergegeven.
De test-hertestbetrouwbaarheid per item bleek lager dan de interbeoordelaarsbetrouwbaarheid, maar was met overeenkomstpercentages van minimaal 70% nog altijd voldoende hoog.
Voor de totaalscore op de gehele lijst is het overeenkomstpercentage berekend voor een perfecte overeenkomst (0 punten verschil) en voor 1, 2 of 3 punten verschil tussen de twee momenten. Logischerwijs was de overeenkomst lager dan voor de afzonderlijke items.
Interne consistentie
De interne consistentie is bepaald op basis van n=524 mensen, verdeeld over DS (n=292), DS+TD (n=119) en DS+AD (n=113). Voor alle items samen was de Cronbachs alfa 0,845 (frequentieverandering) en 0,799 (ernstverandering). De afzonderlijke items hadden Cronbachs alfa’s boven 0,839 (frequentieverandering) en 0,788 (ernstverandering). Meer informatie kun je vinden in een vakartikel (Dekker et al., 2021) en in de handleiding (Dekker & De Deyn, 2022).
